ਇਨਸਾਨੀ ਵਿਰਤੀ: ਜਸਵੰਤ ਸਿੰਘ ਪੂਨੀਆਂ

ਕੋਈ ਕਰੇ ਘੋੜੇ ਸ਼ੇਰ ਦੀ
ਕੋਈ ਊਠ ਦੀ ਸਵਾਰੀ
ਕੋਈ ਆਖੇ ਤੂੰ ਵਪਾਰੀ
ਨਰਕਧਾਰੀ ਕਿ ਸਵਰਗਧਾਰੀ!!!
ਮੈਂਨੂੰ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਪਰਵਾਹ
ਨਰਕਾਂ ਸਵਰਗਾਂ ਦੀ
ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਨਾਲ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ
ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਏ ਪੱਕੀ ਯਾਰੀ,
ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਕਿਸੇ ਵੀ
ਭਰਮ ਭੁਲੇਖੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਫਸਣਾ
ਨਾ ਮੈਂ ਚਾਹਾਂ ਦਿਲ ਅੰਦਰ ਪਲਦੀਆਂ
ਸਧਰਾਂ ਖਾਹਿਸ਼ਾ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਵਸਣਾ
ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਨਾ ਆਉਣਾ
ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ ਵਾਰੋ ਵਾਰੀ,
ਬਣ ਪੰਛੀ ਮੈਂ ਚਾਹਵਾਂ ਉਡਣਾ
ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤੀ ਅੰਬਰਾਂ ਦੇ
ਫੋਲਣ ਲਈ ਧਰਤੀ ਤੇ
ਜੰਗਲਾਂ ਬੇਲਿਆਂ ਚ ਪਲਦੀਆਂ
ਰੁੱਖਾਂ ਪਸ਼ੂਆਂ ਪਰਿੰਦਿਆਂ ਦੀ
ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦੀ
ਜੋ ਪਈ ਏ ਬੰਦ ਪਟਾਰੀ,
ਕਾਸ਼ ਖੋਲ ਸਕਾਂ ਗੁਝੀਆਂ ਤੈਹਾਂ
ਕੀ ਏ ਕਾਇਆਨਾਤ ਦਾ
ਛੁਪਿਆ ਹੋਇਆ ਰਹੱਸ
ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਮਨੋਕਾਮਨਾ
ਕਿਉਂ ਜਿਉਂਦੀ ਏ ਹੋ ਕੇ ਬੇਵੱਸ
ਕਿਤੇ ਬੇਅਰਥ ਨਾ ਬੀਤ ਜਾਵੇ
ਇਹ ਉਮਰ ਵਿਚਾਰੀ,
ਇਹ ਉਮਰ ਵਿਚਾਰੀ,
ਜਸਵੰਤ ਸਿੰਘ ਪੂਨੀਆਂ